Kompleta teksto de la parolado de Martin Luther King sur la ?tuparo de la Memorejo Linkoln (Va ?ingtono) en la jaro 1963
Anta ? dek jardekoj subskribis granda Usonano, en kies simbola ombro ni nun staras, la Proklama ?on pri Emancipi ?o. Tiu signifoplena dekreto venis kiel lar ?a lumfasko da espero al milionoj da Negraj sklavoj, brulskur ?itoj de la flamaro de velkanta maljusteco. Ĝi ekvenis kiel ?oja tagi ?o por ĉesigi la nokton de mallibero longe da ?ran.
Tamen cent jarojn pli poste ni alfrontu la fakton tragedian, ke la Negro plu sopiradas en la anguloj aĉaj de la socio de Usono, trovi ?ante propralande en ekzilo. Do hodia ? ni kunvenas por spektigi teruran staton.
Iusence ni alvenis la nacian ĉefurbon por pagigi ĉekon. Kiam la ar ?itektoj de nia respubliko skribis la grandiozajn vortojn de la Konstitucio kaj de la Deklaro pri Sendependeco, ili subskribis ?uldoslipon heredotan de ĉiu Usonano. Tiu slipo estis promeso, ke al ĉiuj homoj garantii ?os la necedeblaj rajtoj pri vivo, libero kaj feliĉi ?o.
Hodia ? estas evidente, ke Usono ne la ?deve pagis tiun ?uldoslipon tiom, kiom tio koncernas ?iajn civitanojn neblankha ?tajn. Anstata ? ol honori tiun sanktan obligacion, donis Usono al la gento Negra malbonan ĉekon - ĉekon revenintan kun la stampo "hava ?o malsufiĉa". Sed ni rifuzas kredi, ke bankrotas tiu banko de justeco. Ni rifuzas kredi, ke malsufiĉas monrimedoj en la grandaj trezorkeloj da sukceso ?anco apartenantaj al tiu nacio. Do ni alvenis por pagigi tiun ĉekon - ĉekon ĉe sia prezenti ?o promesantan al ni la riĉa ?ojn de libereco kaj la sekuron de justeco. Aldone ni venis al tiu sanktigita loko por memorigi Usonon pri la sova ?a ur ?eco de la nuna horo. Malkonvenas la tempopunkto por enga ?i ?i en la lukso de senpasii ?o a ? por gluti la trankviligilon ?an ?etado.
Jen la horo por realigi la promesojn pri demokratio. Jen la horo por levi ?i el la malluma kaj soleca valo de apartigo supren al la suneca vojo de rasjusteco. Jen la horo por malfermi la pordojn al sukceso por ĉiuj Diinfanoj. Jen la horo por levi nian nacion el la flusablejoj de rasa maljusteco al la solida roko de interfrati ?o.
Fatale estus por la nacio pretervidi la ur ?econ de tiu tempopunkto kaj subtaksi la deciditecon Negran. Tiu ?vitiga somero de justa Negra malkontento ne pasos, ?is estos alveninta vigliga a ?tuno el libero kaj egalrajteco. La jaro 1963 ne estas fino, jen komenco. Tiuj, esperantaj, ke la Negro bezonis por videbligi sian justan koleron nur eskapigi iom da vaporo kaj nun li estos kontenta, veki ?os mal ?entile, se la nacio reaferemos la ?kutime. Nek ripozo nek trankvilo esti ?os en Usono, ?is oni donos al la Negro ties civitanajn rajtojn. Da ?ros la kirlventoj de ribelo ?anceli la fundamenton de nia nacio, ?is la hela tago de justeco konture videbli ?os.
Tamen estas io, kion mi diru al miaj samgentanoj starantaj sur la varma sojlo kondukanta al la palaco de justeco. Agante por atingi nian justan lokon, ni ne kulpi ?u pri maljustaj faroj. Ni ne strebu satigi nian soifon je libero per trinkado el la pokalo de amareco kaj malamo.
Lukte ni klopodu ĉiam sur la alta nivelo de digno kaj disciplino. Foje kaj refoje ni levi ?u supren al majestaj altejoj, alfrontante fizikan forton kun anima forto. La mirinda nova batalemo, kiu inundis la Negraron, ne konduku nin al malfido je ĉiuj blankha ?taj homoj, ĉar multaj el niaj blankaj fratoj - ilia hodia ?a ĉeesto ja atestas tion - estas ekkonintaj, ke ilia destino ligi ?as al destino nia kaj ke ilia libereco estas ?nurita malnodeble al nia libereco. Ni ne povas mar ?i solaj.
Kaj mar ?ante, ni solene ?uru, ke ni mar ?u estonten. Returne ni ne povos. Jen jenaj, kiuj demandas al la devotuloj de civitanaj rajtoj, "Kiam vi estos kontentaj ?" Neniam ni kontenti ?u tiom da ?re, kiom la Negro viktimi ?os per nepriskibeblaj horora ?oj de polica brutaleco. Neniam ni kontenti ?u tiom da ?re, kiom, laci ?inte pro voja ?a peno, ni ne ricevos tranoktejon en la moteloj de la a ?tovojoj kaj en la hoteloj de la urboj. Ni ne kontenti ?u tiom da ?re, kiom la baza transloki ?eblo de la Negro estos de geto al getego. Neniam ni kontenti ?u tiom da ?re, kiom la Negro en Misisipio ne rajtos voĉi kaj la Negro Novjorka kredos havi nenion privoĉindan. Kaj ne, kaj ne, kontentaj ni ne estas kaj kontentaj ni neniam estos, ?is diluvos la justeco kiel marakvoj kaj inundos la justemo kiel riverego.
Mi ne preteratentas, ke el vi iuj ?isvenis tien ĉi rekte de vivvojaj provoj kaj perturboj. El vi iuj venis rekte el mallar ?aj ĉeloj. El vi iuj venis de lokoj, kie via klopodado pri libero postlasis vin batita de la ?tormoj de persekuto kaj ?ancelita de la hurlaj ventegoj de polica brutaleco. Vi fari ?is jam la veteranoj de kreema suferado. Laboradu plu, firme fidante, ke sufero ne meritata donacos al vi savi ?on.
Reiru Misisipion, reiru Alabamon, reiru Sudan Karolinon, reiru Georgion, reiru Luizianon, reiru al la getoj kaj malpuraj budaĉejoj de niaj urboj nordaj, sciante, ke iel ajn tiu situacio povos esti kaj estos ?an ?ata. Ni ne vadu vale en malespero.
Mi diras al vi hodia ?, amikoj miaj, ke malgra ? la malfacila ?oj kaj frustracioj tiumomentaj mi ankora ? havas revon. Temas pri revo profunde radikanta en la Usona revo.
Revon havas mi, ke iun tagon sur la ru ?aj montetoj Georgiaj la idoj de tiamaj sklavoj kaj la idoj de tiamaj sklavposedantoj povos eksidi sin kunaj ĉe la tablo de frateco.
Revon havas mi, ke iun tagon eĉ la ?tato Misisipio - dezerta ?tato ?vitanta sub la varmego de maljusteco kaj subpremado - transformi ?os en oazon de libero kaj justeco.
Revon havas mi, ke miaj kvar gefiletoj iun tagon vivos en nacio, kie oni ne priju ?os ilin la ? la koloro de ilia ha ?to, tamen la ? la enhavo de ilia karaktero.
Revon havas mi hodia ?.
Revon havas mi, ke iun tagon la ?tato Alabamo, kies estraj lipoj aktuale ankora ? gutas de la vortoj ?tata interloki ?o kaj le ?nuligado [1], transformi ?os en etoson, kie nigraj geknaboj povos ligi manojn kun blankaj geknaboj kaj ili promenos kunaj gefratece.
Revon havas mi hodia ?.
Revon havas mi, ke iun tagon ĉiu intermonto ja levi ?os, ĉiu monto kaj monteto malalti ?os, malglatejoj glateji ?os kaj zigzagaj lokoj i ?os rektaj, kaj la gloro de la Sinjoro riveli ?os, kaj ĉio karna ekkonos tiun kuna.
Jen nia espero. Jen la kredo, kun kiu mi returne iras suden. Per tiu kredo ni povos elĉizi el la malespera monto ?toneton de espero. Per tiu kredo ni povos transformi la tintaĉajn malakordojn de nia nacio en belan simfonion de frateco. Per tiu kredo ni povos labori kunaj, pre ?i kunaj, klopodi kunaj, enkarceri ?i kunaj, por libero protesti kunaj, en la scio, ke ni iun tagon estos liberaj.
Tiu estos la tago, kiam ĉiuj Diinfanoj povos kanti kun nova senco :
Ho lando kara, lando Cia,
libera lando, lando mia,
pri vi ni ?oru.
Praej’ de forpasinto,
fier’ de pilgriminto,
de ĉiu montopinto
liber’ sonoru.
Kaj, se Usono i ?u grandioza nacio, tio nepre reali ?u. Do liberec’ sonoru de la mirindaj montopintoj de Novhamp ?iro. Liberec’ sonoru de la grandegaj montoj de Novjorkio. Liberec’ sonoru de la alten strebanta Aleghenia montaro de Pensilvanio. Librec’ sonoru de la ne ?kapa Rokmontaro de Koloradio. Liberec’ sonoru de la kurbaj pintoj de Kalifornio.
Sed ne nur tio - libereco sonoru de Ŝtona Montego en Georgio. Libereco sonoru de Gvatista Montego de Tenesio. Libereco sonoru de ĉiu altejo kaj talpejo de Misisipio. De ĉiu monta deklivo liberec’ sonoru.
Kiam ni dissonorigos liberecon, ?i sonoros de ĉiu vila ?o, de ĉiu vila ?eto, de ĉiu ?tato kaj ĉiu urbo, ni povos gajni impeton tiun tagon, kiam ĉiuj infanoj de Dio, nigruloj kaj blankuloj, Judoj kaj ne-Judoj, protestantoj kaj katolikoj, rajtos ligi siajn manojn kaj kanti la ? la vortoj de la malnova sklavhimno Negra :
Fine liberaj ! Fine liberaj !
Dankon al Dio ĉiopova, ni fine liberi ?as !
Martin Luther King
Tradukita de Pejno Simono
Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT)
67 av. Gambetta
FR - 75020 Paris
Retadreso : kontakto_ĉe_satesperanto.org
Pri financa ?oj : financoj_ĉe_satesperanto.org
Retejo : http://satesperanto.org/
Tel : (+33) 09 53 50 99 58
Po ?tkonto n-ro 1234-22 K, La Banque Postale, Paris
IBAN : FR41 2004 1000 0101 2342 2K02 064
BIC : PSSTFRPPPAR
Konto de SAT ĉe UEA : satx-s
Konto de SAT ĉe PayPal : financoj_ĉe_satesperanto.org
Por renkonti ?i kun SAT-anoj en Parizo, informi ?u ĉe la sidejo de SAT-Amikaro
Se vi havas demandojn pri SAT, skribu al la SAT-oficejo en Parizo
a ? al via peranto
Pri teknikaj problemoj sur la pa ?o, skribu al pa ?o-aran ?ulo.