![[sovagxarozo.jpg]](https://4.bp.blogspot.com/_AerZ91kRFnw/RlRM_bNgYCI/AAAAAAAAAHg/YBoEMz5QR7M/w337-h400/sovagxarozo.jpg)
Sándor PET ?FI
SOVAÄœA FLORO DE LA NATURO
Ĉu alboji, ĉu ekmordi
min, hundaĉoj, vi arogas ?
Oston ?etos mi algor ?e,
tian, ke ?i vin sufokas !
Tondu ja kadukajn plantojn,
kiujn ?irmas vitra mur’,
sed mi estas sova ?floro
en senlimo de l’ natur’.
Poezion instruistoj
per baston’ en min ne knedis,
al lerneja regularo
la anim’ neniam cedis.
Sur ?in sin apogu, kiu
limas mar ?i sub lazur’,
sed mi estas sova ?floro
en senlimo de l’ natur’.
Mi ne volas por vi flori,
delikataj stupaj nuloj,
vominkline ?eni ?emaj
aĉaj subtilstomakuloj.
Estas, kiu, sanagusta,
min salutas kun plezur’,
ja mi estas sova ?floro
en senlimo de l’ natur’.
Tial do jam por eterne
lasu bele min en paco,
?eti pizojn sur la muron
estas ja senfrukta laco.
Se vi ĉikanemas, nu, min
kaptu — restos sanga spur’,
ĉar mi estas sova ?floro,
dorna floro de l’ natur’.
traduko de : Kálmán Kalocsay
Sándor PET ?FI :
SOVAÄœA FLORO DE LA NATURO
A természet vadvirága (1844)
Kial min pribojas, mordas
Vagaj hundoj, aĉaj, fi !
?etos mi morda ?on tian...
Certe tuj glutmortos vi.
Pritondadu en forcejo
Mincajn kulturplantojn plu ;
Mi sova ?a floro estas
De senlima la natur’.
Dresis min pri poezio
Ne, bastone, instruist’,
Mia menso ja ne cedis
Al lerneja regul-list’.
Sin subtenu regulare
Hom’ timema eĉ por pa ?’.
Mi sova ?a floro estas
de l’ natur’, ne forceja ?’.
Mi ne floras por vi, povraj
Elektemaj uloj, vi,
Kies febla stomaketo
Tuj suferas pro neni’.
Ja trovi ?as tamen homoj
Kun sentemo pri bongust’,
Kiuj al la sova ?floro
venas kun saluta just’.
Do vi min plu ne ?enadu,
Lasu min bele en pac’.
Vanaj estas pizo ?etoj
Kontra ? muron kaj minac’.
Se vi tamen havos emon
min agaci je refoj’ :
de l’ senlima naturego
’stas mi d o r n a sova ?flor’.
Tradukis : Blazio Vaha
Notoj :
1) Petőfi ne plaĉis al tiutempaj kritikistoj. Anka ? la kritikistoj ne plaĉis al li, kaj supre vi vidas, kiel li reagis.
2) Similajn poetajn kolerojn mi spertadas anka ? ĉe Esperanto-poetoj : tio instigis min serĉi paralelajn sentojn en nia nacia (hungara) literaturo. Alinuancajn ofendi ?o-poemojn oni havas anka ? de Attila József (rekte kontrau Babits ; kun posta pentopoemo).
3) La traduko de Kalocsay estas pli bona, mi pensas. Mi vidas, ke Kalocsay havas pli bonajn rimojn, sed mi aldonas : anka ? pli bonajn, ol Petőfi mem. Lia celo estis produkti tre resprimplenan kaj klaran poemon en Esperanto, kaj li (la ? mi) sukcesegis.
Petõfi Sándor Szöveggyûjtemény
A TERMÉSZET VADVIRÁGA
Dardanus-féle kritikusaimhoz
Mit ugattok, mit haraptok
Engemet, hitvány ebek !
Torkotokba, hogy megfúltok,
Oly kemény koncot vetek.
Nyirbáljatok üvegházak
Satnya sarjadékain ;
A korláttalan természet
Vadvirága vagyok én.
Nem verték belém tanítók
Bottal a költészetet,
Iskolai szabályoknak
Lelkem sosem engedett.
Támaszkodjék szabályokra,
Ki szabadban félve mén.
A korláttalan természet
Vadvirága vagyok én.
Nem virítok számotokra,
Árva finnyás kóficok !
Kiknek gyönge, kényes, romlott
Gyomra mindjárt háborog ;
Van azért, ki ép izléssel
Ãœdvezelve jön elém.
A korláttalan természet
Vadvirága vagyok én.
Hát azért nekem örökre
Szépen békét hagyjatok ;
Ugysem sok gyümölcsü munka :
Falra borsót hánynotok.
S kedvetek ha jön kötõdni,
Ugy kapkodjatok felém :
A természetnek tövíses
Vadvirága vagyok én.
(Pest, 1844. december.)
