PetÅ‘fi : Fino de septembro

La floro forfalas, la vivo forpa ?as...
Alflugu, edzin’, ho amata kolomb’,
La vangojn sur bruston nun mian vi ka ?as,
Ĉu eble ne — balda ? — sur herbojn de l’ tomb’ ?
Ho diru, se mort’ min anta ?e for ?iros,
Ĉu restos mi ĉe vi en plora memor’,
A ? iam la am’ de junul’ vin altiros,
Kaj nomon la mian faligos vi for ?

Se ?etos vi for la vidvinan vualon,
Ĉe l’ tomb’ ?in pendigu, flirtigu ?in vent’,
Äœis flagon la nigran, lasinte for valon
De l’ mort’ mi subportos en nokta silent’,
Devi ?i la vangojn malsekajn de ploro
Pro vi, forgesint’ kun facila anim’
Kaj vindi la vundon kruelan de l’ koro
Amonta eĉ tiam, eĉ tie, sen lim’.

tradukis Kalocsay, Kálmán