La 06an de decembro 2012

La 6an de decembro 2012

Post la katastrofo policanoj kaj defendkorpusanoj serĉis kaj serĉis mortintojn, kaj la kadavroj vicis en lernejaj gimnastikejoj kaj urbaj haloj. Oni ne raportis pri tio, en kia stato estis tiuj kadavroj, sed certe multaj estis terure difektitaj. Mi trovis artikolon pri virino, kiu zorgis tiujn kadavrojn, en la dimanĉa versio de la ?urnalo Akahata (la 2an de septembro 2012). Tiu artikolo tre kortu ?is min, do longe mi volis traduki ?in. Hodia ? mi havas iom da libera tempo por tio.

Reakirigu al la mortintoj la anta ?an mienon kaj donu trankvilon al la familianoj

Ne kredebla sceno aperis

Forpreninte sablerojn kaj marherberojn el la hararo, ?ampuinte la kapon, kuracinte la vundojn, masa ?inte kaj tualetinte la viza ?on por rozkolorigi la ha ?ton, moliginte la korpon kaj metinte la manojn sur la bruston, ?i diris al la familianoj de la mortinto : “Ĉio fini ?is†. Rigardante la viza ?on, ĉiuj familianoj unuvoĉe kriis : “Ŝi aspektas kvaza ? ?i vivus†.
S-ino Sasahara Ruiko, 40-jara enbalzamigistino (enĉerkigistino), bonordigis pli ol 300 kadavrojn kiel volontulino. Åœi eniris en la dama ?itan regionon unu semajnon post la cunamo, kunportante helpomaterialojn. Dum ?i distribuis tiujn a ?ojn al la suferantoj, ?i ĉiam pensis pri mortintoj. Kiam ?i unuan fojon vizitis gimnastikejon de mezlernejo en la urbo Rikuzen-Takada en la gubernio I ?ate, ?i vidis nekredeblan scenon….
Vicis kelkdek kadavroj sur la planko, kaj sekvadis ilin novaj kadavroj. Ĉiuj estis malpuraj kaj vunditaj, forfluigite de la cunamo kune kun detruita ?oj. Åœi kortu ?i ?is kaj diris al si : “Mi devas beligi ilin !â€

Paĉo veki ?u !

La unua mortinto, kiun ?i prizorgis, estis 17-jara lernantino. Tuj post kiam ?i forkuris el la lernejo, ?i estis atakita de la cunamo, kaj ?i tute aliformi ?is. Eĉ ?iaj gepatroj ne povis rigardi, nek tu ?i ?in.
Per la lertaj manoj s-ino Sasahara reakirigis al ?i ridetojn sur ?iaj viza ?oj. Åœiaj familianoj, ?is tiam fermitaj en peza silento, ekkaresis ?ian kapon, alparolis al ?i kaj faris la lastan adia ?on.
Por bonordigi 10-tagan bebon, ?i bezonis tri horojn. Åœia patro, kiu perdis sian voĉon pro tro da ?oko post la morto de siaj edzino kaj filineto, unuan fojon plorkriis, rigardante la filineton.
“Li neniam estas mia paĉo !†, kriis knabeto, rigardnate la kadavron. Sed kiam s-ino Sasahara finis la zorgadon de lia patro, li alparolis al la kadavro : “A ?, li estas mia paĉo ! Veki ?u !†, kaj longe li ne forlasis la ĉerkon.
S-ino Sasahara klopodis reakirigi al la mortintoj sian anta ?an mienon. Åœi serĉis ridfaltojn kaj refaris mienon kun rido.
Ju pli multaj tagoj pasis, des pli difekti ?is kadavroj kaj des pli putri ?is. Åœi ne havis multe da tempo por man ?i kaj foje dormis en la a ?tomobilo.
Kiam ?i sinsekve traktis bebojn, ?i mem mense preska ? difekti ?is. Åœi estas patrino de du gefiloj. Åœi telefonis al siaj amikoj kaj ploregis.
Kiam elĉerpi ?is perukoj, ?i uzis siajn harojn. Kiam tualeta ?oj kaj sorba vato preska ? elĉerpi ?is, ?ia agado aperis en ?urnaloj kaj atingis ?in multaj varoj el la tuta Japanio. “Bonkoreco de multaj homoj kura ?igis min. Se ne, mi ne povus elteni tiujn tagojn†, ?i diras, retrorigardante. Åœia volontula laboro da ?ris ?is julio.

En mal ?ojo ekzistas memoro de mortintoj

Utiligante siajn spertojn kiel flegistino, ?i fari ?is enĉerkigistino anta ? 10 jaroj. Post tri tagoj ?i volis ĉesi la laboron. La unua kadavro, kiun ?i traktis, estis putra. Veterana kolego fermis la kovrilon, dirante, ke li ne povas trakti lin. Anka ? ?i ne volis. Åœi vizitis la templon kaj pre ?is : “Budho malaperigu tiun imagon el mia memoro†. Sed la imago ne malaperis, malgra ? tio, ke ?i multe provis. Revenadis al ?i mal ?ojaj krioj de familianoj de la mortinto, kaj fine ?i decidis trakti lin. Åœi diras : “En kia ajn stato kadavroj trovi ?as, mi nun ne ?anceli ?as†. “En granda mal ?ojo trovi ?as la memoroj kaj la varma koro de la mortinto. Kiam la familianoj povas konfirmi tion, mal ?ojo transformi ?as en kura ?on por pluvivi†. “Suferantoj de la cunamo, sentante grandan mal ?ojon, provas restari ?i. Vi ne forgesu ilin†. (Fino)

Sube estas la desegna ?oj, kiun ?i mem faris. Trovi ?as kvar desegna ?oj kaj apude estas ?iaj komentoj. Mi tradukos tiujn.

1. 17-jara lernantino : Patro ploris, dirante : “Pardonon pro tio, ke mi ne povis protekti vin†. Avino diris : “Ŝi ne kritikas vin†, kaj avo diris : “Dankon pro tio, ke vi naski ?is ĉe mi kiel nepino†. Mallonga tempo, sed por la familianoj, kaj por ?i, grava tempo.

2. Patro : “Tiu viro neniam estas mia patro !†kriis knabo. Mi a ?dis tion, kaj tuj alkuris al li. Post kiam la patro beli ?is, la knabo multe alparolis al li.

3. Kadavroj.

4. 10-taga bebo : Patro, kiu perdis la voĉon, rigardante vin beligita, ploregis kun la kapo sur la planko. “Finfine mi povis plorkrii !†Dirante tion, li karesis vin.