"La Paloma", kantas Hans Albers + kantotraduko + artikolo pri la kanto + kolekto la ? Trikont

Helmut Käutner
La Paloma


1. Jen vento el sud’,
la maro jam vokas min.
Infan’, ne mal ?oju
pri la disi ?’ ĉe l’ fin’ !

La kor’ sur la ?ip’,
ekiros nun la vetur’.
Dolor’ pasos for,
 ?is nia revid-plezur’ !

Min la sopir’
forportas al foraj celoj.
Sub mi la mar’
kaj super mi nokt’ kaj steloj.

Anta ? mi mond’,
min pelas la vent’ de l’ vivo.
Ne ploru in’,
ĉar vanas la trosentivo !

Ek maristoj, ahoj !
Iam venos la fino.

Nur memoroj pri horoj de l’ amo
restas surtere nin.
Mar’ vi estas la voj’.
Kaj nur vi nov-edzino !

Se ekkantas la ?tormvent’
libero
mansvingas ?oje min.

2. Bluegas la mar’,
mirigas la vasta mond’.
De l’ mast’ en gvatnesto
foras la horizont’.

Anta ?en la vid’ !
Ne reen, marist’, post vi.
Kab’ Horna en le’,
nun helpas nur fid’ pri Di’.

Gardu marist’ vin,
se vin salutas ludo
pace ennokte,
se lumas la kruc’ de l’ sudo.

Akras la rif’,
rapide la ?ip’ pereas.
Iam la vivo
ĉiun el ni forneas.

Ek maristoj, ahoj !
Iam venos la fino.
Jen nin kaptos la mar’
kaj la mar’ ?i
jam ne redonos nin.

Mar’ vi estas la voj’
kaj nur vi nov-edzino !
Se ekkantas la ?tormvent’
libero mansvingas ?oje min.
 
Ek maristoj kun ?oj’.
La Paloma ahoj !

tradukis Hans-Georg Kaiser

Rimarkoj

Tiun origine germanan tekston de Helmut Käutner kantis la aktoro Hans Albersen la filmo : ’La granda libero Nr. 7’

Glosoj

leo = flanko de la ?ipo, kiu estas ?irmata de l’ vento
Kab’ Horna = la plej suda kabo de Sudameriko
La Kruco de l’ sudo = stelaro




Helmut Käutner
La Paloma

1. Ein Wind weht von Süd
und zieht mich hinaus auf See.
Mein Kind, sei nicht traurig,
tut auch der Abschied weh !

Mein Herz geht an Bord,
und fort muss die Reise geh’n.
Dein Schmerz wird vergeh’n,
und schön wird das Wiedersehn !

Mich trägt die Sehnsucht
fort in die weite Ferne,
unter mir Meer und über mir
Nacht und Sterne.

Vor mir die Welt,
so treibt mich der Wind des Lebens.
Wein’ nicht mein Kind,
die Tränen, die sind vergebens !

Auf Matrosen Ohé !
Einmal muss es vorbei sein.
Nur Erinn’rung an Stunden der Liebe
bleibt noch an Land zurück.

Seemanns Braut ist die See,
und nur ihr kann er treu sein !
Wenn der Sturmwind sein Lied singt,
dann winkt mir der großen Freiheit Glück !

2. Wie blau ist das Meer,
wie weit kann der Himmel sein ?
Ich schau’ hoch im Mastkorb
weit in die Welt hinein.

Nach vorn geht mein Blick,
zurück darf kein Seemann schau’n.
Kap Horn liegt in Lee
jetzt heißt es auf Gott vertrau’n.

Seemann, gib acht, im Strahl, da
als Gruß des Friedens
hell in die Nacht das leuchtende
Kreuz des Südens.

Schroff ist das Riff
und schnell geht ein Schiff zugrunde.
Früh oder spät schlägt jedem
von uns die Stunde !

Auf Matrosen, Ohé !
Einmal muss es vorbei sein,
 einmal holt uns die See
und das Meer gibt
keinen von uns zurück !

Seemanns Braut ist die See,
und nur ihr kann er treu sein !
Wenn der Sturmwind sein
Lied singt, dann winkt mir
der großen Freiheit Glück !

Auf Matrosen zur See
La Paloma ade.




La kanto "La Paloma"

(la ? teksto de la kompaktdisko La Paloma I de Trikont)

Neniu kanto a ? muzika ?o de la mondo estis tiom ofte kantata, ludata, interpretata, aran ?ata, multobligata kaj fiksata sur diversaj sonddokumentoj kiel „La Paloma“. En la okcidenta kulturregionoj apena ? iu devus esti, kiu ne scias tiun kanton. Eĉ en Japanio a ? Barato oni scias ?in. Tamen la historio de la kanto mem estas ?enerale ne tre konata.

Äœi trovis sian lokon kiel popolkanto, kiel tia ?i restis senspektakle prezenta de pli ol 100 jaroj. Pro nenombreble multaj versioj de malkare produktita dancmuziko ?i eble perdis iom da kredito kaj krome ?i ĉiam denove estis misuzata kiel sentimentala ?o de la tielnomata romantiko de maristoj.

Interpretoj de ĉiuj eblaj ?enroj ĉiam denove revivigis la kanton „La Paloma“ . Äœi estas kaj restas la plej uzata kanto de operkantistoj por imponi la publikon, oni ludis ?in kiel tangon, valson a ? mar ?on, ?i aperis en ?azo, tvisto, rokmuziko, eĉ kiel Regeo- a ? kantrimuziko, ?i estis plurfoje sukcesa kiel ?lagro kaj kiel filmuziko restas ?atata ?is nun.

La komponiston oni konas, kvankam multaj pensas, ke ?i estas popolkanto el Kubo a ? Meksiko a ? simple nur nekonata popolkanto. Lia nomo : Sebastian de Iradier y Salaverri, li naski ?is en 1809 en Lanciegio en la provinco Alava en Hispanio, li do estas vasko. Kiel muzikisto li havis certan famon. Li fari ?is eĉ muzikinstruisto de Eugenie, la pli posta edzino de Napoleono III. Tamen li havis koleran san ?on kaj emis al kontroversoj, ja eĉ aventurema li estis la ? hispana muzikleksikono. En 1861 li iris al Kubo, kie ekestis la kanto, kiu zorgis por tio, ke li ne estas tute forgesita. Li mortis en 865 reveninta al Hispanio, do ne plu povis travivi la flugon de lia belega kanto „La Paloma“ ĉirka ? la mondon. (HGK)